Wie zijn toch die mensen in het bestuur van VRC?
Hoewel veel leden het VRC-bestuur al kennen, is er ook een deel dat onze bestuursleden nog niet (allemaal) kent. Daar gaat verandering in komen, want deze zomer gaan we alle bestuursleden aan je voorstellen. We trappen af met Bert Schuilenburg, voorzitter van de Beheercommissie.
Bert Schuilenburg
Mijn naam is Bert Schuilenburg en ik ben lid van VRC sinds 1974. Gestart op het vorige sportpark de Brinkersteeg en de geweldige bijvelden op de Middellaan. Waar ik nog wel eens over vertel dat we daar toch echt het 3e honk van de honkbalvereniging in ons veld hadden liggen en op de fiets vanaf de Brinkersteeg naartoe moesten. De velden lagen schat ik zo`n 500 meter van elkaar gescheiden.
Daarna ben ik uiteraard meeverhuisd naar de accommodatie Spitsbergen, toentertijd een geweldige vooruitgang. Na 40 jaar actief gevoetbald te hebben op een normaal veld, heb ik nog een aantal jaren 35+ voetbal gespeeld. Inmiddels is dit ook afgelopen.
Tijdens mijn actieve voetbalcarrière heb ik al verschillende functies uitgevoerd: leider, trainer, sectiehoofd, toernooien, secretariaatsmedewerker, voorzitter wedstrijdzaken, Club van 50 en tal van andere kleine activiteiten.
Momenteel ben ik bestuurslid met de portefeuille Beheer. Dit doe ik nu al weer drie jaar. Ik houd me bezig met alles wat met onze accommodatie te maken heeft. Daarnaast neem ik deel in het bestuur van de Club van 50 van VRC, ook erg dankbaar om te doen.
In het dagelijks leven ben ik bouwplaatsmanager bij een grote aannemer. Dit sluit natuurlijk goed aan bij hetgeen ik bij VRC doe in de Beheercommissie. Al is het voetbal spelen, trainer en leider zijn, dus met voetbal bezig zijn wel het leukste. Zeker ook toen mij twee kinderen nog in de jeugd speelden.
Als je iets mag wensen voor VRC, wat zou dat dan zijn?
Dat we de sfeer en mentaliteit die er in de club heerst en waar we om bekend staan altijd behouden zal blijven. Daarnaast zijn wij als bestuur al jaren bezig om de accommodatie uit te breiden en aan te passen aan wat er nodig is in deze tijd. Door de Corona-periode en de oorlog in Oekraïne is dit helaas nog geen werkelijkheid geworden maar wel zeer hard nodig.
