Voorstelronde bestuur VRC: Harry van der Sluis

Wie zijn toch die mensen in het bestuur van VRC?

Hoewel veel leden het VRC-bestuur al kennen, is er ook een deel dat onze bestuursleden nog niet (allemaal) kent. Daar gaat verandering in komen, want deze zomer gaan we alle bestuursleden aan je voorstellen. Vandaag is dat onze secretaris.

Harry van der Sluis

Mijn naam is Harry van der Sluis, ik ben getrouwd en heb een dochter (21) en een zoon (19). In het dagelijks leven ben ik systeembeheerder in de ZZP-vorm. Dit doe ik voor verschillende bedrijven in Nederland.

Na twee, niet geslaagde, pogingen om samen met mijn buurjongen om ons aan de blauwe kant van het Panhuis in te schrijven, wilde ik toch echt gaan voetballen. Dus op naar VRC: dit was het dichtstbijzijnde vereniging op de fiets. Vanaf mijn 7e ben ik bij VRC gaan voetballen.

Aangezien het gras altijd groener lijkt dan dat het is, heb ik 2 jaar in een vriendenteam bij de Blauwe gevoetbald. Hierna ben ik teruggekomen bij de Club van mijn leven, VRC. Uiteindelijk is in 2001 mijn “voetbalcarrière” gestopt.

Na mijn voetbalperiode wilde ik iets gaan doen voor de club. Een invulling hieraan geven was redelijk makkelijk aangezien mijn zoon en dochter zich aanmeldde bij VRC en hiervoor trainers en leiders werden gezocht. Door de jaren heen heb ik de verschillende JO –en MO teams getraind en gecoacht waar mijn kinderen in voetbalden. Heel af en toe sta ik achter de bar om te helpen als de bezettingsnood hoog is, maar tijdens de wedstrijden van VRC 1 sta ik ervoor.

In 2014 werd ik gevraagd door Alex Admiraal en Gerrit Jan voor de functie secretaris in het bestuur. Ik had nog wel wat tijd over dus na wat bedenktijd heb ik hier ja tegen gezegd. Als secretaris heb je eindverantwoording voor de administratie, de ledenadministratie, het vastleggen van vergaderingen en nog verschillende andere bestuurstaken waar we met het hele bestuur verantwoordelijkheid voor zijn.

Als je één ding mag wensen voor VRC, wat zou dat dan zijn?

Dat we sportief gezien op een zo hoog mogelijk niveau kunnen voetballen. Uiteraard is het wel belangrijk de sfeer en gezelligheid, maar ook de veiligheid te behouden waar we als club om bekend staan, ook nu we steeds groter worden.